«İrandakı indiki vəziyyət 1979-cu ildəki - inqilab ərəfəsindəki vəziyyətə oxşayır».
Bunu AzadlıqRadiosuna deyən Amerikanın Dövlət katibinin İran üzrə köməkçisinin müavini Con Limbertdir.
Limbert 1979-cu ildə Tehrandakı Amerika səfirliyi tutulanda 444 gün girov saxlanan 53 amerikalıdan biri olub:
-Mənim fikrimcə, oxşarlıqlar çoxdur. Hakimiyyət ondakı kimi bilmir ki, xalqın haqlı və qanuni tələblərinə necə cavab versin. Hökumət nə qədər çox zorakılıq etsə, sonda özünə ziyan edəcək.
- Sizcə, bu nümayişlərin axırı hara gedir?
- Biz ümid edirik ki, sonda İran xalqı istədiyi hökumətə nail olacaq. O hökumətə ki, öz xalqı ilə insancasına rəftar edir.
- İranlıların gözündə özünə etimadı bu qədər itirən hökumətlə Amerika hələ də danışmağa meyillidirmi?
- Mən prezident Obamanın Osloda Nobel sülh mükafatı alanda dediklərini xatırlatmaq istəyirəm. Obama dedi ki, biz dövlət zorakılığını pisləyirik. O təkcə İranı nəzərdə tutmurdu, öz vətəndaşlarına zorakılıq edən bütün hökumətləri nəzərdə tuturdu. Ancaq eyni vaxtda çox vacib məsələlərlə bağlı belə hökumətlərlə də bəzən danışıqlara hazırıq.
- Amerika nüvə proqramı ətrafında təkliflərlə bağlı İrana yanvarın 1-nə kimi vaxt qoymuşdu. İndi nə olacaq?
Con Limbert- Yanvarın 5-də çıxış edən Dövlət katibi Hillari Klinton vaxt qoyma sözünü işlətməyib. Bu sözü siz deyirsiniz. Biz heç vaxt belə söz işlətməmişik.
- Ancaq «son vaxt» ifadəsini Barak Obama işlədib. O deyib ki, yanvarın 1-i son vaxtdır.
- Əlbəttə, sirr deyil ki, İranın cavabı Beynəlxalq Atom Enerjisi Agentliyini qane etmir. Ancaq biz İranı inandırmaq istiqamətində səylərimizi davam etdiririk.
- Belə görünür, Amerika ümidini itirir?
- Biz heç vaxt ümidimizi itirmirik.
- Yaxın bir neçə ay nəticə verməsə, Amerika siyasətini dəyişəcəkmi?
- Siz hipotetik sual verirsiniz. Diplomat belə suala cavab verə bilməz.
- Amerikanın tənqidçiləri deyirlər ki, İran yeni münasibətlərə hazır deyil, danışıqlar nəyə lazımdır...
- Biz heç vaxt ümid etməmişik ki, 30 illik düşmənçiliyə danışıqların birinci mərhələsində yekun vurulacaq. Ola bilər, onlar hələ hazır deyil. Ancaq sabah hazır ola bilərlər. Belə məsələlərdə səbir lazımdır.
- Ancaq nə qədər səbir lazımdır?
- Mən sizə çox şey deyə bilərəm. Ancaq bilirəm ki, indiki vəziyyət, bir-birinə təhqirlər yağdırmaqla, boş şüarlar qışqırmaqla keçən bu 30 il heç bir pozitiv nəticə vermədi. Biz 30 il dözmüşük. Ümid edirik ki, bunun tezliklə sonu gələcək.
Bunu AzadlıqRadiosuna deyən Amerikanın Dövlət katibinin İran üzrə köməkçisinin müavini Con Limbertdir.
Limbert 1979-cu ildə Tehrandakı Amerika səfirliyi tutulanda 444 gün girov saxlanan 53 amerikalıdan biri olub:
-Mənim fikrimcə, oxşarlıqlar çoxdur. Hakimiyyət ondakı kimi bilmir ki, xalqın haqlı və qanuni tələblərinə necə cavab versin. Hökumət nə qədər çox zorakılıq etsə, sonda özünə ziyan edəcək.
- Sizcə, bu nümayişlərin axırı hara gedir?
- Biz ümid edirik ki, sonda İran xalqı istədiyi hökumətə nail olacaq. O hökumətə ki, öz xalqı ilə insancasına rəftar edir.
- İranlıların gözündə özünə etimadı bu qədər itirən hökumətlə Amerika hələ də danışmağa meyillidirmi?
- Mən prezident Obamanın Osloda Nobel sülh mükafatı alanda dediklərini xatırlatmaq istəyirəm. Obama dedi ki, biz dövlət zorakılığını pisləyirik. O təkcə İranı nəzərdə tutmurdu, öz vətəndaşlarına zorakılıq edən bütün hökumətləri nəzərdə tuturdu. Ancaq eyni vaxtda çox vacib məsələlərlə bağlı belə hökumətlərlə də bəzən danışıqlara hazırıq.
- Amerika nüvə proqramı ətrafında təkliflərlə bağlı İrana yanvarın 1-nə kimi vaxt qoymuşdu. İndi nə olacaq?
Con Limbert- Ancaq «son vaxt» ifadəsini Barak Obama işlədib. O deyib ki, yanvarın 1-i son vaxtdır.
- Əlbəttə, sirr deyil ki, İranın cavabı Beynəlxalq Atom Enerjisi Agentliyini qane etmir. Ancaq biz İranı inandırmaq istiqamətində səylərimizi davam etdiririk.
- Belə görünür, Amerika ümidini itirir?
- Biz heç vaxt ümidimizi itirmirik.
- Yaxın bir neçə ay nəticə verməsə, Amerika siyasətini dəyişəcəkmi?
- Siz hipotetik sual verirsiniz. Diplomat belə suala cavab verə bilməz.
- Amerikanın tənqidçiləri deyirlər ki, İran yeni münasibətlərə hazır deyil, danışıqlar nəyə lazımdır...
- Biz heç vaxt ümid etməmişik ki, 30 illik düşmənçiliyə danışıqların birinci mərhələsində yekun vurulacaq. Ola bilər, onlar hələ hazır deyil. Ancaq sabah hazır ola bilərlər. Belə məsələlərdə səbir lazımdır.
- Ancaq nə qədər səbir lazımdır?
- Mən sizə çox şey deyə bilərəm. Ancaq bilirəm ki, indiki vəziyyət, bir-birinə təhqirlər yağdırmaqla, boş şüarlar qışqırmaqla keçən bu 30 il heç bir pozitiv nəticə vermədi. Biz 30 il dözmüşük. Ümid edirik ki, bunun tezliklə sonu gələcək.
